علماء به ضد رسانه ها سخن می گویند
ملاها درهرات ادعا میکنند که خطر برخی از رسانه ها کمتر از بمب انتحاری نیست
علماء به ضد رسانه ها سخن می گویند
ملاها درهرات ادعا میکنند که خطر برخی از رسانه ها کمتر از بمب انتحاری نیست
مصطفی الکوزی گزارشگر ازاد در هرات
رهبران مذهبی در غرب کشور اخطار داده اند که اگر تولیدات کنونی رسانهها که علماء آنها را مخالف نورم های اسلامی می دانند، ادامه یابند، از حرام خواندن حملات تروریستی درملاء عام زبان خواهندگرفت.
فاروق حسینی،ملایی که سخنگوی شورای علمای مسلمان درغرب کشوراست،ادعا کردهاست که بمب های انتحاری کمتر از برنامه های برخی از رسانهها خطرناک است.
او که درجلسهی که به سبب تقبیح حمله انتحاری ماه اکتبر به جان ارسلا جمال، والی لوگر سخن مي گفت افزود :«حملهکنندگان انتحاری جان مردم را می گیرند؛ اما برنامه های برخی از رسانهها، عقیده مردم افغانستان را خراب می کنند.»
تولیدات رسانهی موردانتقاد علماء شامل ، موسیقی و فیلمهای که درآن زنان به رویه «غیرمعمول» استند را شامل می شود. این ملاها همچنان از نشر برنامههای بیکیفیت و از کم بودن برنامههای مذهبی انتقاد کرده اند.
آگاهان امور رسانهی این اظهارات حسینی را خطر مستقیم برای خبرنگاران و آزادی بیان دانسته اند.
فضای رسانهی افغانستان بعد ازحملهی به رهبری آمریکا و سقوط طالبان در سال 2001 رو به بهبودی گذاشتهاست. طوریکه تاکنون 50 ایستگاه تلویزیونی و 180 ایستگاه رادیویی و صدها عنوان رسانهی چاپی به میان آمده اند.
باآنهم، خبرنگاران هنوز با خطراتی مواجه اند و تلاشها علیرغم وجود فشارهای حکومت،دلالان قدرت و شورشگران برای آزادی بیان، ادامه دارند.
فاروق فیضی خبرنگار درهرات گفت:«خطرناکتر دانستن برنامههای تلویزیونی ازحملات انتحاری که مردم بیگناه طی آنها کشته میشوند، برایم شاک دهنده بود. این گپها برای کسانی که میخواهند خبرنگاران و رسانه ها را هدف قرار دهند،دستاویز خوبی خواهندشد. برخی از مقامهای حکومتی، شورشگران و احزاب سیاسی بااستفاده از این نظریات درجهت تضعیف رسانهها استفاده میکنند.»
خلیل امیر، رییس مرکز حمایت ازخبرنگاران افغان،گفت که گپهای حسینی تحت شرایطی تایید برای انجام حملات انتحاری بوده و خطرساز می باشد.
او گفت:« اگراین گونه موقفهای اتخاذ شود ،علماء اعتبار و اعتماد خود را درمیان مردم از دست خواهندداد.»
وحیدالله توحیدی رییس مرکز نی- سازمان حمایتکننده از رسانه باز- گفت که این تهدیدات برخلاف قرائت های اساسی اسلامی می باشد.
او گفت:«خداوند میگوید که بعد از کفرو شرک {شرک ورزیدن} بزرگترین گناه، کشتن یک فرد می باشد. چطوری می توان کشتن یک فرد را با نشرکردن این چنین برنامه های تلویزیونی مساوی دانست؟ این قضاوت از انصاف و عدالت اسلام بدور است.»
توحیدی افزود که این علماء‌باید روی مسایل مهمتر تمرکز کنند. وی افزود:«بیان چنین نظریات و باعث تهییج تندروان شده و تلاشهای این تندروان را در مقابل خبرنگاران و نشرات رسانهی تشدید بخشیده و ممکن است جان خبرنگاران به خطر بیافتد.»
او افزود:«ما تایید می کنیم که برخی از برنامههای تلویزیونها برخلاف ارزشهای اسلامی و جامعه افغانستان استند؛ اما،هیچگاهی نمیتوانیم این نوع نشرات نامناسب را با حملات انتحاری و انفجارات بمب مقایسه کنیم.»
آریا رووفیان،رییس ریاست اطلاعات و فرهنگ هرات گفت که آنها یک استراتیژی را برای نظارت از نشرات رسانهها و «اصلاح» برنامه های تلویزیونی که نامناسب دیده می شوند،طراحی کردهاند.
برخی ازخبرنگاران شک دارند که اظهارات آقای حسینی بخشی از کمپاین بزرگ به هدف خاتمه دادن به رسانههای آزاد بخصوص بعد از خروج نیروهای ناتو بعد از 2014 باشد.
عبدالوهاب صدیقی، گزارشگر تلویزیون اسیر درهرات گفت:«نظریات حسینی نشان داد که عده خاصی نمیتوانند آزادی بیان را تحمل کنند. برخی ازاین گروه ها تلاش دارند تا این آزادی را قبل از فرارسیدن 2014 از میان ببرند. این افراد و گروه ها از مذهب برای تحریک افکارعامه برضد نشرات رسانهها و دموکراسی کار می گیرند.»
عین گفتار توسط علی جان فصیحی،فعال جامعه مدنی درهرات، بیان شد. او گفت که انتظار به میان آمدن تبلیغات منفی به هدف از میان برداشتن رسانهها بعد از خروج نیروهای بین المللی را دارد.
او گفت:«برخی از افراد تلاش می کنند که دامنه آزادی بیان را که طی این چند سال به میان آمده اند،محدود کند. آنها، به عکس،این کار را انجام داده نمیتوانند.»
به عکس،آٔقای حسینی باوجود این انتقادات متاسف از بیان نظریات نیست.
چنانچه او گفته است:«رویه برخی از برنامههای رسانه ها به گروههای نظامی فرصت می دهند تا حملات انتحاری را انجام داده و این کارشان را توجیه کنند. به این صورت این رسانهها است که درواقع حملات انتحاری را تقویه می کنند.»
شهریان هرات که انستيتوت گزارشدهى جنگ و صلح افغانستان با آنها مصاحبه کرده است،رسانه ها را با اهمیت دانستهاند.
صفیه، معلم زبان انگلیسی دریک مکتب خصوصی گفت:« من برخی از برنامهها را قبول ندارم؛ اما،نمیتوانم از میزان اثر رسانهها چشمپوشی کنم. مردان و زنان نکات زیادی را درمورد حقوق زنان ازطریق رسانه ها آموخته اند. در گذشته مردان دراین مورد حقوق زنان اطلاع نداشتند. اکنون رسانهها به آنها دراین خصوص معلومات ارایه کرده و زنان می توانند از خانههای شان برآمده و به دفترکار بروند و همچنان از حقوق شان دفاع کنند.»
عبدالظاهر، باشنده ولسوالی پشتون زرغون گفت که او از رسانه ها به خصوص درمورد سیاست نکات زیادی آموخته است.
او گفت:«من و خانوادهام از رسانهها نکات زیادی را آموخته ایم. .»
مصطفی الکوزی خبرنگار در هرات است که خبرنگاری را در مرکز گزارشدهی صلح و جنگ افغانستان آموخته است.
