محدودیتِ اشتغال زنان افغان به بخشهای آموزش ، پرورش و صحت
کارکنان زن در یکی از ولایات شمالشرقی افغانستان دست رسی محدودی به مشاغل در نهادهای دولتی دارند.
محدودیتِ اشتغال زنان افغان به بخشهای آموزش ، پرورش و صحت
کارکنان زن در یکی از ولایات شمالشرقی افغانستان دست رسی محدودی به مشاغل در نهادهای دولتی دارند.
قرار شنیده ها در یکی از گفتمانهای آیدبلیوپیآر، مقامات دولتی محلی در ولایت لغمان برای جبران نابرابری گسترده جنسیتی در نهادهای دولتی باید کارمندان زن را بطور فعالانه استخدام نماید.
محبالله سرخ رودی از کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان، در این مناظره گفت که در دفاتر دولتی ولایت لغمان در حال حاضر به تعداد ۷۴۳۱ نفرمشغول کار اند، که زنان از این جمع تنها پنج صدوبیستوهفت بست آن را اشغال کرده اند و تمام آنها در زمینههای آموزش و پرورش و صحت میباشد.
آقای سرخ رودی گفت که دولت باید برای ایجاد تغییر در این وضعیت گامهای مثبتی بردارد. وی همچنان اضافه کرد: «کمیسیون ما همواره تلاش کردهاست تا برای کاندید های زن در جریان پروسه استخدام فرصتهای ویژه ای را فراهم کند، مثلِ اختصاصدادن برخی پستها که تنها زنان میتوانند آن را اشغال کنند.»
دلآقا، فعال محلی و یکتن از اشتراک کننده گان مناظره گفت که این غیر قابل قبول است که زنان تنها در بخشهای آموزش و پرورش و صحت کار می کنند.
در عین حال، آقای سرخرودی گفت که این وضعیت واقعیتهای جامعه را نیز منعکس میسازد. او گفت : « علاقهمندی زنان به کار در بخش آموزش و پرورش بیشتر از بخشهای دیگر است، چرا که خانوادههای شان اجازه کار کردن در این بخش را به آنان می دهند.»
نسیمه سادات شفیق، رییس امور زنان لغمان خواهانِ راهاندازی کمپینهای آگاهیدهی عامه است تا از این طریق بتوانند زنان را به کار در بیرون از خانه ترغیب نمایند.
وی همچنان گفت که سطح پایین سواد نیز زنان را از احراز وظایف دولتی باز می دارد. دختران در اکثر ولایات دست رسی محدودی به تعلیم و تربیه دارند.
هاشمه شریف از کمیسیون مستقل اصلاحات اداری و خدمات ملکی افغانستان میگوید که فساد و ترس نیز از موانع مهم فراراهِ زنان برای پیدا کردن شغل است. او مثالهایی از تجربههای خودش داد و توضیح داد که در جریان کارش چندینبار از سوی افراد زورمند تهدید به مرگ شده است.
در مثال دیگر، شریفه ادامه داد: «میخواستم در یک پست در ننگرهار امتحان بدهم، اما حتا فورم درخواست را نتوانستم به دست بیاورم، چرا که در آن پست پیشازپیش یک شخص واسطه دار تعیین شده بود.»
حفیظ الله اسد، رییس بخش ارتقای ظرفیت در لغمان، میگوید که سنتهای محافظه کارانه جامعه افغانستان که مخالف کار کردن زنان در بیرون است حتا بالای زنان تحصیل یافته تاثیر گذاشته است.
او میگوید: «این مشکل در ولسوالیها بدتر از مرکز لغمان است، اما ما باوجود این همه مشکلات همیشه تلاش کردهایم تا تعداد زنان را در ارگانهای دولتی افزایش دهیم.»
یکی از مشکلاتی که وی مطرح کرد این بود که مقامات ولایتی دولتی نمیتوانند افراد را بهگونهی مستقیم در پستهای بسیار بالا تعیین کنند. آقای اسد میگوید که اگر صلاحیت اش بیشتر شود میتواند برای جبرانِ نابرابریهای جنسیتی بطور فعالانه کار کند.