مرکز قابلگی دست اورد جدید زنان پکتیکا

با آنکه این محل از بیرون به گونۀ ساده دیده می شود، اما فعالان محلی می گویند که تأثیرات عمدۀ مرکز تعلیمی قابله ها نمی تواند اغراق آمیز باشد. در حال حاضر تنها یک داکتر زن با چند نرس در سراسر این ولایت حضور دارند.

زرمینۀ 35 ساله باشندۀ ولسوالی ارگون که آموزش های سال اول اش را منحیث قابله به پایان رسانیده است گفت:" من باور دارم که بازسازی این مرکز رحمت خداوند ج بالای زنان پکتیا است."

ولایت که در 170 کیلومتری جنوب شرقی کابل قرار دارد از پیشینۀ خوب صحت و حقوق زنان برخوردار نیست. نبود مراقبت برای اطفال قبل از تولد و نوزادان این را می رساند که معیار مرگ و میر مادران خیلی بلند است. در کل بیشتری از زنان و دختران دسترسی به تعلیم را رد کردندو رسم همچون بد دادن هنوز هم  در جاییکه اختلافات با تسلیم دادن دختران به گونۀ عروس به یک فامیل که از قانون شکنی و جرم متضرر می شوند پا بر جا است.

حمیده 18 ساله باشندۀ ولسوالی سرحوزه که از شاگردان دورۀ قابله گی است گفت:" در سنین خورد که بودم در مورد مرگ زنان در جریان تولد طفل شنیده بودم و این واقعاً من را ترسانده بود، از همان طفولیت رویایم این است که در خدمت زنان این ولایت عقب مانده باشم و حالا در حال تکمیل کردن رویایم هستم."

حمیده گفت که او می خواهد دختران دیگر محل اش را تشویق کند که با او در انیستیوت بپیوندند.

او در ادامه گفت:" وقتی که به قریه ام بر می گردم مردم به خصوص زنان من را احترام می کنند، آنها واقعاً به مراقبت صحی نیاز دارند و آنها از من سؤالات زیادی می پرسند و در بارۀ مشکلات شان می گویند."

زهره محمد زاده، رییسۀ این مرکز گفت که مرکز آموزشی یکی از گام های بزرگ برای زنان در این ولایت است.

" این بزرگترین فرصت برای زنان ولایت پکتیکا است که می توانند با آموزش دیدن در این مرکز جدید نه تنها خدمات صحی برای خواهران شان ارایه کند بلکه همچنان می توانند به گونۀ کامل در تغییر نگرش های عامه اشتراک ورزند."

در حال حاضر تعدادی  از شاگردان قابله تعلیمات شان را به پایان رسانیده اند و هرکدام آنها می توانند که خدمات مرگ و میر برای 3000 زن فراهم کنند.

ولی گل، رییس صحت عامۀ ولایت پکتیکا گفت:" هدف اساسی این مرکز این است که سطح مرگ و میر مادر و طفل را در سطح این ولایت کاهش دهد، وی گفت (( ما می خواهیم که این روند را پیشرفت دهیم، بخاطریکه ما تنها یک داکتر زن در سطح ولایت پکتیکا داریم و او به تنهایی قادر به حل نیاز های یک ولسوالی نیست."

 این مرکز به گونۀ کامل مجهز با تجهیزات چون لابراتوارها، کمپیوترها و تجهیزات کنفرانس ها  است. آموزگاران برای دو سال در این محل زندگی کردند که دسترسی به انترنت و همچنان فرصت آموختن زبان انگلیسی را دریافتند.

گل گفت که ادارۀ کمک های انکشافی ایالات متحدۀ امریکا(USAID) بودیجۀ این مرکز را که مبلغ 830000 دالر می شود پرداخت کرده است که توسط وزارت صحت عامه به پیش برده شده است. گام بعدی آغاز برنامۀ آموزشی برای زنان نرس است.

بی بی هوا خوشی وال، رییسۀ امور زنان این ولایت گفت که این مرکز" دستآورد بزرگ و نتیجۀ تلاش های است که سال های متمادی توسط زنان در ولایت پکتیکا صورت گرفته است، با اولین دور فراغت قابله ها نیم از مشکلات زنان حل خواهد شد."

خوشی وال گفت  با وجودیکه بعد از سرنگونی حکومت طالبان در سال 2001 بدینسو تلاش های زیادی صورت گرفته است، هنوز هم تبعیض جنسیتی در ولایت پکتیکا شایع است.

اوگفت:" بزرگترین چالش محروم بودن زنان از تحصیل است، مردم به دختران شان اجازه نمی دهند که به مکتب بروند، حتا اگر اجازه هم بدهند بعد از صنف ششم اجازه به آنها اجازه نمی دهند، ))

حنیفه کتوازِی، عضو شوراء ولایتی تأکید کرد که زندگی برای زنان وسیع گردیده است، با وجودیکه سؤ استفاده های خانوادگی تا حال به گونۀ گسترده موجود است.

اوگفت:" در حال حاضرزنان در ملاقات ها و سمینارها اشتراک می کنند چیزیکه یک دهه قبل ممکن نبود، حالا زنان در مکتب ها آموزش می بینند و دروس ادبیات را فرا می گیرند، اما این کافی نیست باید فرصت های مشابه در تمام ولسوالی ها قابل دسترس باشد."

ثمرگل ثمر، فعال جامعۀ مدنی گفت که تلاش های که در راستای حقوق زنان صورت گرفته است ناچیز است.

او پرسید:" در ولایت که زنان دسترسی به خدمات عادی صحی، داکتر زن، نرس و خانم خانه در ولسوالی هایش ندارد چگونه شما ادعاء می کنید که در زندگی زنان تغییرات رونما شده است؟"

ثمرقضیۀ غم انگیز را از 18 ماه قبل را به یاد آورد که یک خانم جوان از ولسوالی ارگون به اثر مشکلات زایمان از بین رفت.

اوگفت:" فامیل وی کوشش کردند که او را به شرنه بیاورند، اما برف شدید بود و موتر عامل شان در برف گیر ماند و سرانجام آن خانم فوت کرد، طفل نیز درشکم مادر  فوت کرد، این وضعیت زنان است که در ولایت پکتیا زندگی می کنند جاییکه حتاء یک قابله هم در ولسوالی هایش موجود نیست."

ثمر اظهار امیدواری کرد که انیستیوت باعث افزایش مراقبت های صحی خواهد شد.

اوگفت:" به نظرمن این مرکز یک نمونه است و مهمترین دستآورد است که توسط زنان این ولایت صورت گرفته است، من در مورد آن خیلی خوشبین هستم."

اکبرراهیل گزارشگر آموزش دیدۀ آی دبلیو پی آر در ولایت پکتیکا.