نهاد حقوق بشر افغانستان مورد حسابدهی قرار گرفت

دریک رشته از مناظره های که ماه گذشته توسط آی دبلیو پی آر راه اندازی شده بود، کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان(AIHRC) تحت انتقاد های شدید قرار گرفت.

اشتراک کنندگان در ولایت های بلخ، هرات و کاپیسا گفتند که این نهاد نتوانسته است به صورت درست با میراث جنایات جنگی که بالاتر از سه دهه بر مردم تحمیل شده است مبارزه کنند.

سخنرانان در ولایت بلخ گفتند که این نهاد باید کارهای زیاد درجهت حمایت از حقوق زنان انجام دهد.

ادریس برنا، فعال جامعۀ مدنی کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان را مورد انتقاد قرار داد که فقط به مشکلات چند زن در مناطق شهری رسیدگی کرده است بدون آنکه به مشکلات بزرگ نا برابری جنسیتی رسیدگی کرده باشد.

وی ګف " این کمیسیون تنها آگاهی ها درمیان زنان تحصیل کرده را افزایش داده است که مؤثر نبوده بخاطریکه حقوق زنان بیشتر در ولسوالی ها و قریه ها درخطر جدی قرار دارد."

رحمت شاه، یکتن ازآگاهان اقتصادی خانم سیما ثمر رییس کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان را از اینکه از12 سال گذشته درسمت اش باقی مانده است مورد انتقاد قرارداد.

اوگفت که این کار باور مردم نسبت به کمسیون مستقل حقوق بشر افغانستان را تضعیف می کند و اضافه کرد،" من شک دارم که افغانها براین باور اند که او توسط خارجی ها دراین سمت گماشته شده است، از این که درعقب کمیسیون دست قدرت های خارجی است این خودش واضح می کند ."

تقی وحیدی، کسیکه به نمایندگی از کمیسیون مستقل حقوق بشرافغانستان درمناظرۀ بلخ اشتراک کرده بود، خاطرنشان کرد که نبود امنیت همواره مانع کار آنها در قریه ها و ولسوالی های دوردست می شود.

میرویس امینی، که به نمایندگی از کمیسیون مستقل حقوق بشرافغانستان در مناظرۀ ولایت هرات صحبت می کرد تأکید کرد که این کمیسیون مستقل است. او وانمود کرد که این کمیسیون هدف دارد تا ازاحترام به حقوق بشر نظارت کند وآنرا درکشور ترویج دهد و همچنان شهروندان باید به آزادی های قانونی شان دست رسی پیدا کنند.

اما سخنرانان دیگر تأکید کردند که مردم عادی خیلی کم نسبت به کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان آگاهی دارند، و دیگر اینکه رسانه ها همواره موضوعات واقعی از حقوق بشر را پخش نمی کنند.

سید عظیم کبرزانی، عضو شورای ولایتی هرات گفت که این کمیسیون درنظارت کارمندان دولتی و تشخیص خشونت های حقوقی ناکام بوده است.

شفیق بهروزیان، نمایندۀ فعالان جامعۀ مدنی پذیرفت که " افغانها در مورد کمیسیون آگاهی ندارند،" . او گفت که بعضاً کسانیکه در مورد کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان شنیده اند برای شان قسمی وانمود شده است که یک چیز وارد شده از غرب است. او درادامه گفت که تلاش های حقوق بشر نیاز به رشد خانواده ها دارد برای آنها لازم است تا حمایت گستردۀ مردم را با خود داشته باشند.

بهروزیان همچنان کمیسیون را نسبت سکوت در موضوعات  سیاسی مورد انتقاد قرار داد  و سؤال کرد که چرا ازیک موضع بیشتر نمی گیرند.

دردسمبر 2011 کمیسیون تصمیم گرفت که گزارش اصلی از زیر پا شدن حقوق بشر در سه دهه جنگ ارایه کند که درآن اسامی جنگجویان قبلی که فعلاً در موقف های بلند حکومتی کار می کنند درج شده بود که این گزارش هیچگاهی نشر نشد.

درولسوالی نجراب ولایت کاپیسا، سخنرانان انتقاد کردند که آنها به سادگی از سوی کمیسیون به باد فراموشی گذاشته شده اند. عبدالجمیل امین، رییس شورای انکشافی نجراب گفت با آنکه این ولسوالی ساحۀ وسیع را تحت پوشش قرار می دهد و باشندگان آن از سؤاستفاده های بی حد رنج می برند، اما کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان هیچ کاری برای آنها نکرده است.