رشد سیاحت در یکی از مکان‌های تاریخی افغانستان
در طی یک سال گذشته شمار بازدیدکننده گان از مکان های زیبا و مشهور افغانستان بیش از دوبرابر شده است.
رشد سیاحت در یکی از مکان‌های تاریخی افغانستان
در طی یک سال گذشته شمار بازدیدکننده گان از مکان های زیبا و مشهور افغانستان بیش از دوبرابر شده است.
مقامات در بامیان-ولایت باستانی افغانستان- می گویند که سیاحت داخلی از مناطق مشهور باستانی و پارک های طبیعت این ولایت در حال رشد است.
از آغاز سال جاری تا کنون بیش از 250000 گردشگر از ولایت بامیان دیدن کرده که بیش از دو برابر رقم 100000 نفری سال گذشته می باشد. صدهاتن از شهروندان خارجی نیز شاملِ این بازدیدکننده گان بودند.
بامیان که از سال 2003 به این سو لقب میراث جهانی را از سوی یونسکو کسب کرده، با دو مجسمه بزرگ بودا- ساخته‌شده در جریان قرن سوم و چهارم میلادی زمانیکه افغانستان مهم ترین نقطه اتصال راه ابریشم بود- شهرت فراوان دارد.
این مجسمه ها جنگ ها و تهاجمات زیادی به شمول حمله چنگیز را ایستاده میان مجموعه‌ای از مغاره ها و زیارت ها پشت سر گذاشتند، اما در سال 2001 طالبان آنها را به گمان نشانه‌های بت پرستی از بین بردند.
تعداد زیادی از بازدیدکننده گان هنوز هم برای دیدن جاها و بقایای این مجسمه ها می آیند، در حالیکه در نقاط دیگر این ولایت نیز ویرانه هایی از جاهای تاریخی وجود دارد.
جنوب شهر بامیان را بنام شهر غلغله یا شهر فریادها یاد می کنند و این نام در قرن 14 پس از ماه ها محاصره و ویرانی کامل توسط چنگیزخان، بالای این شهر گذاشته شد.
شهر ضحاک، یکی دیگر از شهرهای تپه‌ای ویران در جنوب این ولایت می باشد که قدامت آن به زمان امپراطوری سامانیان می رسد و توسط چنگیزخان تخریب شده است. بقایای قلعه های نظامی این شهر در جریان جنگ های سال 1980 و 1990 از بین رفتند.
برای کسانی که به دنبال حیات وحش و طبیعت هستند، بند امیر- نخستین پارک ملی افغانستان- با فاصله حدود 70 کیلومتر در شمال غرب مرکز این ولایت موقعیت دارد. این پارک با مساحت 40،000 هکتار در سال 2010 به عنوان پارک ملی انتخاب شد و دارای نه دریاچه بوده که حتا در اوج تابستان هوای نسبتا سرد دارد..
سید دین محمد یکتن از بازدیدکننده گان بامیان از کابل، می گوید: «همین که وارد بامیان شدم احساس راحتی کردم، چرا که این ولایت امنیت و مناظر زیبا دارد و مردم آن نیز آرام و صلح دوست است.» او می گوید که دیدن بقایای مجسمه های بودا در انسان تحرک ایجاد می کند.
او در ادامه گفت: «این ها در واقع گنجینه های ملی اند و حکومت باید بسیار مراقب شان باشد. جای تاسف است که این آثار تاریخی را ویران می بینم. طالبان با این کار شان یک تمدن را هدف قرار داده اند.»
احمدحسین احمدپور سرپرست ریاست اطلاعات و فرهنگ بامیان می گوید که از آغاز امسال تا کنون 260000 گردشگر به شمول 396 خارجی از بامیان دیدن کرده اند.
او می گوید: «این رقم در حال افزایش است و تا پایان سال شاهد سیاحان بیشتری خواهیم بود.» او می افزاید که تنها عاید به دست آمده از بند امیر و مجسمه های بودا 23000 دالر می باشد.
اما امکانات موجود در تناسب با این افزایش خیلی اندک است. مثلاً در بند امیر فقط ده هوتل برای بود و باش مسافران وجود دارد که آن هم در بقیه فصول سال بسته می‌باشند.
جواد ملک مالک هوتل ستاره در بند امیر، می گوید: «در فصل های بهار و تابستان بسیاری از سیاحان داخلی و خارجی به این پارک می آیند. مردم با خانواده های شان برای استراحت به اینجا می آیند ولی ما نمی توانیم اتاق کافی به آنان فراهم کنیم. اتاق های ما پیش از پیش رزرو (بُک) می شوند و شبانه بسیاری از مهمانان در خیمه های بیرون هوتل می خوابند.»
محمدعارف و خانواده اش که برای دیدن بامیان از هرات آمده اند از کسانی اند که این وضعیت را تجربه کرده اند.
او می گوید: «بند امیر برای سرگرمی مکان خوبی است، ولی یک سری مشکلات دارد. ما دو روز رخصتی را اینجا آمده ایم، ولی از طرف شب جایی برای خوابیدن نداریم. هوتل ها با اتاق های کم شان نیاز سیاحان را برآورده کرده نمی توانند و آنان مجبور می شوند در خیمه ها بخوابند.»
مقامات محلی می گویند که آنان برنامه‌هایی برای بهبود امکانات برای مسافران دارند.
عبدالرحمان احمدی سخنگوی والی بامیان می گوید: «اداره محلی متعهد به ارایه خدمات بهتر برای سیاحان است. ما قصد داریم که در سال آینده برای مجسمه های بودا، بند امیر و شهرهای ضحاک و غلغله رهنماهای بیشتری استخدام کنیم.»
باشنده گان بامیان بیشتر هزاره اند؛ گروه قومی که از مذهب شیعه پیروی می کنند. این ولایت از امنیت و رفاه نسبی برخوردار بوده و تقریبا 50 درصد مردم آن خواندن و نوشتند بلد اند.
در این ولایت تجارت معیشتی در بخش صنایع دستی مثل قالین، نمد، لباس های گلدوزی شده و بافته شده نیز وجود دارد که مخصوصاَ در فصل تابستان توسط زنان به سیاحان فروخته می شوند.
در کنار گردشگری، اقتصاد این ولایت تا حدود زیادی وابسته به زراعت است و بامیان نیمی از محصولات کچالوی کشور را تولید و همچنان به کشورهای پاکستان و ازبکستان صادر می کند.
در ضمن، بامیان از امن ترین ولایات میان ولایات 34گانه افغانستان است؛ با آنکه در این اواخر بعضی مشکلات امنیتی وجود داشت. پوسته های امنیتی در ولسوالی شیبر بامیان دوبار تحت حملات طالبان قرار گرفت که گفته می شد از ولسوالی تاله‌برفک بغلان به این ولایت آمده بودند. در این حملات پنج نفر جان باختند.
اما احمدی می گوید که تامین امنیت مخصوصاً در مسیرهای اصلی سفر به این ولایت از اولویت های کاری آنان است. او می گوید: « همین گونه ما با هماهنگی با ارگان های امنیتی تلاش داریم تا امنیت مسیرهای بامیان با ولایات همجوار- میدان وردک و پروان- را تامین کنیم. اگر این مسیرها امن باشند شمار سیاحان بامیان سال به سال افزایش می یابد.»
همچنان برای تسهیل بهتر دسترسی و رفت و آمد به بامیان 14 کیلومتر جاده‌ی منتهی به این شهر سال آینده قیرریزی خواهد.
احمدی می گوید که یک پلان پنج‌ساله دیگر نیز برای مدیریت بند امیر در مراحل اولیه اجرا قرار دارد. قرار است امکانات متعددی دیگری هم فراهم شود؛ از جمله اسکی در امتداد مناطق کوهستانی بامیان. در سال 2011 یک رقابت اسکی بانوان در این ولایت برگزار شد که در آن تیم بامیان مقام نخست را از آن خود کرد.
احمدی در آخر گفت: «مقامات محلی در تلاش ارایه یک سری امکانات و تسهیلات مدرن اند و برای جذب سیاحان نیز برنامه هایی دارند که بهتر از هرزمان دیگر خواهد بود.»
