طالبان شبکه های تلفون را از کار می اندازند

گزارشی از هجرت الله اختیار

باشندگان یک ولسوالی در شرق افغانستان می گویند که تهدید طالبان باعث از کار افتادن شبکه های تلفون موبایل و قطع رابطه شان با جهان بیرون شده است.

شورشیان پس ازآنکه ماه گذشته تعدادی از افراد شان را در حمله طیاره های بدون سرنشین نیروهای ناتو از دست دادند، این ممنوعیت را در ولسوالی علینگار ولایت لغمان وضع کردند. یک سخنگوی طالبان ادعا کرد که زیگنال های تلفون موبایل برای پیگری تحرکات طالبان استفاده شده است.

شبکه های تلفونی تا شعاع 20 کیلومتری مهترلام مرکز ولایت لغمان کار می کند، اما فراتر از آن این خدمات میسر نیست، چون شبکه های تلفونی این ممنوعیت را رعایت می کنند. هیچ یکی از شبکه های خصوصی افغان بی سیم، اتصالات، ام تی ان و روشن که در الینگار خدمات دارند، فعلاً فعال نمی باشد.

طالبان معمولاً با دستور ممنوعیت خدمات موبایل در جریان شب، یا مسدودیت کامل آن در بخش هایی از لغمان سیستم های تلفون را فلج می کنند. آنها این کار را به منظور جلوگیری از تعقیب نیروهای امنیتی و جاسوسی مردم محل به اردوی افغانستان انجام می دهند.

برخی وقت ها، اگر شرکت های تلفون از رعایت دستور ممنوعیت سرباز زنند، آنها آنتن های تلفون را از بین می برند.

حفیظ الله نبی خیل، رییس بازاریابی اتصالات از اظهار نظر درمورد اینکه آیا آنتن های شرکت شان در علینگار از کار افتاده است یا خیر، ابا ورزید.

سرحدی ځواک، سخنگوی فیض الله مجددی والی لغمان گفت که از 62 پایه آنتن تلفون در ولایت لغمان 15 پایه فعال نمی باشد، اما او نگفت که آیا این آنتن ها از سوی شرکت ها بسته شده یا تخریب گردیده است.

زواک گفت که عملیات نظامی برای فعال سازی مجدد شبکه ها روی دست می باشد.

نصرت رحیمی، سخنگوی ریاست ارتباطات و تکنالوجی گفت: "ما به هرسه اداره امنیتی افغانستان {پولیس، اردو و ریاست امنیت ملی} مکتوب ارسال کرده و از آنان خواسته ایم که امنیت شرکت های مخابراتی و آنتن های شان را تامین نمایند. آنها مسوولیت دارند که در این مورد اقدام جدی کنند."

ذبیح الله مجاهد سخنگوی طالبان گفت که آن گروه شورشی مخالف ارایه خدمات عامه شرکت های مخابراتی نمی باشد. اما درصورتی که شبکه ها برای اهداف استخباراتی استفاده شوند، طالبان برای مسدود کردن آنها اقدام خواهد کرد.

او گفت قبل از عید {عید الاضحی، اوایل ماه اکتوبر}، طیاره بدون سرنشین در علینگار دوبار با استفاده از شبکه های تلفون دوستان ما را هدف قرار داد. آنها مردم ملکی را نیز کشتند. لذا ما بخاطر این تهدیدات مانع فعالیت شان شدیم."

مجاهد گفت که ممنوعیت استفاده از تلفون در سایر مناطق لغمان و ولایات ننگرهار، کنر، نورستان، هلمند، پکتیا، لوگر و قندز نیز به اجرا در می آید.

او در ادامه گفت: "حکومت و جامعه بین المللی مسوول این اقدام اند. این یک مشکل و تهدید بزرگ دربرابر زندگی جنگجویان ما می باشد و نسبت به از دست دادن تماس های تلفونی برای یک مدت زمان بسیار جدی تر می باشد."

مجاهد گفت که طالبان از ناخرسندی مردم مطلع اند و با بزرگان علینگار صحبت کرده اند تا آنان را قناعت دهند که تهدید علیه طالبان نسبت به هرگونه عدم سهولت جدی تر است. او گفت تا زمانی که نیروهای طالبان باخطر مواجه باشند، نمی توان گفت که خدمات تلفونی در علینگار چه زمانی از سرگرفته خواهد شد.

رحیمی سخنگوی وزارت مخابرات این ادعا را که گویا نیروهای امنیتی افغان برای پی گیری فعالیت های شورشیان از شبکه های تلفونی استفاده کرده اند، رد کرد. او گفت که این نیروها از تکنالوجی ستلایت برای تعیین اهداف شان در روی زمین استفاده می کنند.

از آنجایی که تقریباً هیچ خط تلفون زمینی در افغانستان وجود ندارد، تلفون های موبایل تنها وسیله ارتباط در اختیار مردم می باشد. موبایل برای کاروبار تجارت، حکومت محلی و خدمات ملکی حیاتی است.

معلم غلام نبی سرمعلم مکتب شیخ محمد حسین در علینگار گفت که ارتباط او با ریاست تعلیم و تربیه در مهترلام در جریان ماه گذشته قطع بوده است.

عزت الله علینگاری که در بازار علینگار دکاندار است، گفت که ممنوعیت استفاده از تلفون برای تشبثاتی که به تجارت با ننگرهار ولایت همجوار لغمان وابسته اند بسیار پرهزینه تمام می شود.

او گفت: "در گذشته به تهیه کنندگان در جلال آباد زنگ زده و کالا فرمایش می دادم، اما حالا باید دکان را بسته کرده و خودم به آنجا بروم. روز جمعه رفتم و دکانداران برسرم قهر بودند، می پرسیدند که چرا تلفونت را خاموش کرده ای. آنها از دادن قرض بیشتر سرباز زدند، چون مرا متهم می کردند که تلفونم را خاموش کرده ام تا کسی از من پول طلب نتواند."

"خرده فروشان در علینگار به تاجران جلال آبادی مقروض می باشند، چون آنها کالاهای شان را به قرض می خرند. اکنون که شبکه تلفون در اینجا ممنوع قرار داده شده، عمده فروشان جلال آباد فکر می کنند که دکانداران علینگار از دادن قرض خود می گریزند."

تعلیق خدمات تلفونی روابط خانوادگی و اجتماعی را نیز با مشکل مواجه کرده است.

نجیب الله محبوب، باشنده قریه شیخ صاحب گفت: "مردم قبلاً از طریق تلفون دعوت نامه های عروسی و خیرات شان را با ارسال می کردند. بسته شدن شبکه های تلفون مشکلات روانی را برای مردم ایجاد کرده است. همه نگران اند زیرا نمی توانند با اعضای خانواده و مردم منطقه خود تماس بگیرند."

عبدالمتین که در قریه میاخیل زندگی می کند، گفت که اقارب بسیاری مردم در ایران، شرق میانه، اروپا و سایر مناطق جهان زندگی می کنند. او گفت که این وضعیت کار آن اقارب را بسیار سخت کرده است چون ممکن است مسافرین از کشته شدن یا آسیب دیدن اقارب و اعضای خانواده شان در جریان مدتی که بی ارتباط بوده اند، نگران شوند.

او گفت: "وقتی ما به کسی زنگ می زنیم، مجبوریم به مرکز ولایت برویم یا به تپه یا کوه بلند بالا شویم."

نبی سرمعلم مکتب گفت که بالاشدن به کوه بخاطر دسترسی به زیگنال تلفون خطرات خودش را دارد.

او گفت: "این کار بسیار خطرناک است، چون نیروهای افغان و خارجی ممکن است به فکر آنکه شخصی که به کوه بالا می شود یک طالب است، او را هدف قرار دهند."

در سال 2013، وزارت مخابرات افغانستان شبکه سلام را بعنوان گزینه ای در مقابل شبکه های خصوصی ایجاد کرد. رحیمی گفت که سلام از گردن نهادن به تهدیدهای شورشیان سر باز می زند. اما برای فعلاً این شبکه دولتی تنها در مرکز ولایت ها فعالیت دارد و به ولسوالی ها تمدید نشده است.

بهرحال مردم محل با گذشت هر روز از این ممنوعیت متضرر می شوند.

نادر محصلی در جلال آباد که خانواده اش در علینگار است گفت: " علینگار ولسوالی ناامن است. ما از هردو طرف تهدید می شویم. خانواده ام هرشب درمورد من نگران است و من درمورد آنان نگرانم."

هجرت الله اختیار گزارشگریست در ولایت ننگرهار که از سوی آی دبلیو پی آر تربیت شده است.