زمین های معلمین غصب شده است

معلمین در ولایت پروان شکایت دارند که مقامات محلی به وعده های شان مبنی بر توزیع زمین های رهایشی برای آنان عمل نکرده است. در عوض، زورمندان محل و حامیان شان صدها هکتار زمین که تحت یک برنامه درازمدت دولتی به معلمین اختصاص داده شده بود را، به راحتی غصب کرده اند.

مقامات در پروان می گویند که آنان قادر به واپس گیری زمین های دولتی نیستند.

حکومت افغانستان در سال 2008 به عنوان بخشی از تلاش هایش برای تشویق شهروندان به تعلیم و تربیه تصمیم گرفت تا به تمام معلمین واجد شرایط 300 متر مربع زمین برای اعمار مسکن توزیع نماید.

طرح ده ها شهرک رهایشی در سراسر افغانستان ریخته شد، ولی دیری نگذشت که این طرح ها به مشکل مواجه شدند. در بسیاری از موارد، ملیشه های محلی و افرادی که با قدرتمندان شناخت دارند زمین های دولتی مخصوصاَ ساحات مطلوب را به راحتی غصب کردند.  

رییس جمهور اشرف غنی سال گذشته در روز جهانی معلم وعده سپرد که نمره های زمین تا شش ماه توزیع می شوند. اما تا حال این روند آغاز نشده است.

عبدالرووف پنجاه ساله یکتن از استادان مکتب هوفیان شریف در پروان، یکی از وعده‌داده شده ها است. سال گذشته برای او و دیگر همکارانش وعده یک نمره زمین برای اعمار خانه داده شده بود.اما افراد مرتبط با زورمندان محلی زمین متذکره را غصب کرده و رووف با 12 تن از اعضای خانواده اش مجبور شدند خانه‌ی کوچکی را در چاریکار مرکز پروان به کرایه بگیرند.

رووف که مدت 25 سال به حیث استاد کار کرده احساس می کند که فراموش شده است.

او در اخیر گفت: «تعلیم و تربیه سنگ‌بنای آینده یک کشور را تشکیل می دهد، ولی در افغانستان استادان تقدیر نمی شوند و حتا حقوق شان داده نمی شود.»

بخش اولِ شهرک معلمین پروان در سال 2011 بالای 2000 هکتار زمین در شمال شهر چاریکار اعمار شد.

زلمی شهید رییس معارف ولایت پروان می گوید که احتمال می رود در سال جاری در مرحله دوم این پروژه تهیه مسکن بر اساس فرمان ریاست جمهوری زمین های بیشتری برای استادان توزیع گردد. اما 40 درصد این زمین ها غصب شده‌اند و از ریاست معارف هم کاری بر نمی‌آید.

محمد حبیب خوستی مسوول شهرک رهایشی معلمین در وزارت معارف می گوید که این یک مشکل عام است. او توضیح داد که تاکنون در 26 ولایت کشور 96 شهرک برای استادان اعمار شده است. اما سوم حصه این شهرک ها توسط زورمندان محل غصب شده و وزارت قادر به واپس گیری آن نیست.

خوستی می گوید: «ما در پروان به عین مشکل مواجه استیم و برای حل آن هیتی را به این ولایت فرستادیم، ولی تا حال نتوانسته ایم شهرک معلمین را از چنگ غاصبین نجات بدهیم .»

شهید می گوید که در پروان همه با نام های غاصبین آشنا اند، ولی چون زور دارند مجازات نمی شوند.

او می‌افزاید: «همه‌گی به شمول ریاست های دولتی می دانند که کی ها در غصب این زمین ها دست دارند. خودما نیروی نظامی نداریم که با آنان مقابله کنیم، ولی این مشکلات را ذریعه مکتوب با والی پروان، ارگان های امنیتی و سارنوالی شریک کرده‌ایم.»او در ادامه گفت که این یک مشکل گسترده بوده و برای رفع آن تا حال اقدامی صورت نگرفته است.

شهید می گوید: «افراد زورمند در کنار غصب زمین های استادان برخی از ساحات متعلق به ریاست معارف پروان- مثل پارک ها و ساحه سبز- را نیز غصب کرده اند.»

حمیدالله امیری رییس اداره‌ی مستقل اراضی پروان نیز تایید می کند که وضعیت از کنترل خارج است.

او می گوید: «نه تنها زمین های معلمین بلکه سایر زمین های دولتی نیز در مرکز و ولسوالی های پروان غصب شده است.» امیری در ادامه گفت که ریاست آنان از 25000 هکتار زمین دولتی غصب شده فقط 5000 هکتار آن را توانسته اند دوباره بگیرند. اما امیری می گوید که برای بازپس‌گیری این زمین ها قیمت گزافی پرداخته و بارها تهدید به مرگ شده است.

خواجه روح الله صدیقی شهردار چاریکار می گوید که بسیاری از ملیشه های متعلق به فرماندهان پیشین جهادی در غصب این زمین ها دست دارند و ارگان های امنیتی و عدلی پروان از رویارویی به این گروه ها می‌ترسند.

محمد عاصم والی پروان نیز می گوید که غاصبین زمین با مصوونیتِ کامل فعالیت می کنند. او می گوید: «بعضی از مردم زمین های دولتی را با صدها نوع تقلب و اسناد جعلی به فروش رسانده اند .» وی می افزاید که کارِ ساختمان سازی منازل اغلب از طرف شب انجام می شود تا با نیرو های امنیتی درگیر نشوند .اوگفت که بعد از اعنار ساختمانها کاری از آنان بر نمی آید .

وی ادعا دارد که وکیل های پارلمان و شورای ولایتی (که نخواست نامی از آنان ببرد) هردو درغصب این زمین ها دست دارند و مسوولینی که می خواهند علیه آنان اقدام کنند را به واسطه ملیشه های خود می ترسانند.

ولی غلام بهاوالدین جیلانی رییس شورا ولایتی پروان می گوید که هیچ ثبوتی مبنی بر دست داشتن اعضای این شورا در غصب زمین ها وجود ندارد. او از دادن جزییات بیشتر در این مورد خودداری کرد.

محمد زمان مموزی فرمانده پولیس پروان می گوید که فرصت طلبان با استفاده از ناامنی و خلاء قدرت زمین های دولتی را در پروان بطور غیرقانونی می گیرند.

او در ادامه گفت: «ما در پیوند به غصب زمین های دولتی یک مکتوب رسمی از سوی ریاست معارف پروان دریافت کرده‌ایم، اما واپس گیری این ملکیت ها به دلایل متعددی بسیار دشوار است.» وی می افزاید که کار ساخت و توزیع نمره ها مخصوصا در قسمت هایی که به معلمین اختصاص داده شده بود قبلاَ تکمیل شده است.

مموزی در ادامه گفت که ویران کردن خانه های شخصی و پرداختن پول آن به مالکین خیلی مشکل‌ساز است؛ چرا که زمین این خانه ها توسط زورمندان غصب شده بودند.

او می گوید: «برای حل این مشکل در آینده، حکومت باید زمین های دولتی را شامل پلان شهر سازی کرده و زمین های رهایشی را مستقیماَ به مردم توزیع کند.»

مقام های محلی پروان با تایید این گفته ها می گویند که پیگیری این مسله را آغاز کرده اند.

عبدالحفیظ اصولی رییس دفتر استیناف پروان می گوید: «ما در پیوند به غصب زمین های دولتی یک مکتوب رسمی از سوی ریاست معارف پروان دریافت کرده‌ایم، اما تاکنون تحقیقات ما تکمیل نشده و هیچ فردی در این مورد بازداشت نشده است.» وی اذعان می کند که «غصب شهرک های معلمین توسط زورمندان یک چالش بزرگ و جدی در سراسر کشور می باشد.»

استادانی چون بشیر احمد امید 56 ساله باشنده قلعه خواجه ولسوالی بگرام ولایت پروان که در لیسه نعمان تدریس می کند می گویند که این بی سر نوشتی به کار آنان لطمه وارد می کند.  

او می گوید: « من 25 سال است که به عنوان استاد در ولایت پروان تدریس می کنم ولی تا کنون صاحب خانه نشده ام. من برای اخذ 300 متر مربع زمین رهایشی در مرحله دوم اعمار شهرک معلمین درخواستی به ریاست معارف پروان دادم. اما این ساحه توسط افراد زورمند غصب شد و من و خانواده ام تا هنوز بی سرپناه استیم.»

امید می گوید که افسرده‌گی ناشی از این وضععت نه تنها بالای او و خانواده اش بلکه بر شاگردان او نیز تاثیر منفی می گذارد.