روزگار تیره افغانها

پیتر ایشتیدت- افغانستان

گزارش شماره 403

13 جولای 2011

واقعات دراماتیک اخیر- ترور احمد ولی کرزی، برادر حامد کرزی رییس جمهور افغانستان و حمله بالای هوتل انترکانتننتال در کابل- وضعیت رو به شکنندگی افغانستان را نشان می دهد.

هردو حادثه در شرایطی اتفاق افتاد که رییس جمهور اوباما کاهش نیروهای 100 هزار نفری ایالات متحده را اعلان کرد و در ماه می سال جاری اسامه بن لادن، رهبر القاعده کشته شد.

با اعلان اینکه آینده افغانستان در دستان نیروهای امنیتی افغان گذاشته خواهد شد، اوباما تلویحاً گفت که ایالات متحده و نیروهای بین المللی هرچه در توان داشته اند در جنگ علیه تروریزم در افغانستان انجام داده اند.

اما زمانی که تعداد هشت تن بالای هوتل انتر کانتننتال حمله کردند، هوتلی که یکی از جاهای امن برای خارجی ها و افغانها به شمار می رفت، توانایی های اردوی افغان زیر سوال رفت.

جنگ غیرمعمول شبانه در هوتل تا اوایل صبح ادامه یافت، و پس ازانکه هلیکوپترهای ناتو سه جنگجوی آخری که بالای بام هوتل سنگر گرفته بودند، از بین برد، جنگ پایان یافت.

بسیاری ها می گفتند این وضع ضعف نیروهای امنیتی افغانستان را به نمایش گذاشت، و گزارش ها حاکی ازانست  که برخی محافظان در آغاز حمله بجای آنکه بجنگند، از صحنه فرار نمودند. ازانجایی که هوتل در بالای تپه قرار گرفته است، نیروهای افغان بدون حمایت هوایی نمی توانستند حمله کنندگانی را که در بالای بام موضع گرفته بودند، نابود کنند.

قتل برادر رییس جمهور کرزی نیز مانند حمله بالای انترکانتیننتال اتفاقی بود که بخشی از چهره ی آشوب جاری افغانستان را به نمایش گذاشت. این اتفاقات در عین حال نمونه ای از مشکلاتی است که دامنگیر افغانستان بوده و ابر تیره ای را بر آینده کشور می گستراند.

حمله بالای هوتل حضور فراگیر طالبان و اتحاد روز افزون شان با سایر نیروهای ضد حکومتی را به نمایش گذاشت، و گفته می شود که گروه مذکور از سوی نهادهای نیرومندی در داخل پاکستان و ایران، دو همسایه افغانستان تمویل می گردند.

این نیروها به سرعت اندازه، تعداد و نمایش این حملات را افزایش داده اند و توانایی وحشتناکی را در نفوذ در جاهایی که ظاهراً نفوذ ناپذیر پنداشته می شوند، از خود نشان می دهند.

این حوادث موارد ذیل را نیز در بر می گیرد: فرار دستجمعی 500 زندانی طالب از زندان قندهار در جنوب افغانستان؛ حمله ی دراماتیک بالای دفتر وزارت دفاع در کابل؛ و حمله انتحاری بالای مقامات بلند پایه ای شمال که در ولایت تخار جلسه گرفته بودند و دران حمله یکی از بهترین قوماندان های افغانستان کشته و یک جنرال ناتو زخمی گردید.

این فهرست هر روز طولانی تر می شود.

قتل ولی کرزی بدست یکی از نزدیک ترین محافظانش آشفتگی درونی افغانستان را به نمایش می گذارد، بحرانی که برای آینده ی افغانستان نسبت به دشمنان خارجی اش به مراتب خطرناک تر می باشد.

درحالیکه نیروهای بین المللی علیه طالبان و متحدان شان جنگ کرده و میلیاردها دالر را برای تربیت و تجهیز بیش از 200 هزار نیروی امنیتی افغان به مصرف رسانده اند، مقامات بلند پایه بسیاری به سرعت سرمایه اندوزی کرده اند.

یکی ازین مقامات بلند پایه که ازو معمولاً به این ارتباط نام برده می شد، ولی کرزی 50 ساله بود. گفته می شود که او در تجارت چند میلیارد دالری تریاک دست داشت، درحالیکه خودش این اتهامات را رد می کرد. گفته می شد که او قراردادهای پر درامد امنیتی را کنترل می کرد و زمین های زیادی را غضب نموده بود.

برادر رییس جمهور بر اکثر اتفاقات ولایت قندهار کنترل داشت و آن ولایت را مانند تیول شخصی اش اداره می کرد.

این اولین سوء قصد بجان ولی کرزی نبود. در گذشته سه حمله دیگر بالای او صورت گرفته بود. و با توجه به رشد تجارت پردرامد تریاک که بیشتر در اختیار طالبان بود، زندگی او همیشه با خطرات جدی مواجه بود.

یک دهه جنگ و آشوب در مناطق روستایی، همراه با فسادی که در هسته ی حکومت حاکم است، مردم افغانستان را به آغوش طالبان رانده است.

شام یکی از روزهای اخیر، با یک دوست افغانم که در یکی از ولایات همجوار کابل زندگی می کند، نشستی داشتیم. او اعتراف کرد که  علیرغم میل قبلۍ اش از طالبان که در جریان 18 ماه اخیر قریه ی او را تحت کنترل دارد، حمایت می کند.

او با خشم پرسید: "کجای این ملک امن است؟" او شکایت کرد از زمانی که نیروهای ایالات متحده در سال 2001 به افغانستان آمدند تاکنون جنگ ادامه داشته و شهرها هر روز بیشتر از گذشته هدف حملات انتحاری قرار می گیرند.

نیروهای بین المللی دیگر به قریه او برای گزمه نمی روند. تنها امید او برای آینده مصالحه با طالبان بود، کاری که او انجام داده بود.

با آنکه قبولش مشکل بود، من این وضع دشوار و انتخاب او را درک کردم. نیروهای بین المللی در حال ترک کشور می باشند، اما او درینجا باقی خواهد ماند و با آینده نامطمئن مواجه خواهد بود.

قتل برادر رییس جمهور کرزی و حمله بالای هوتل نشانه هایی از آینده تاریک برای افغانستان می باشد. این کشور توسط عوامل درونی و خارجی تکه تکه شده است.

طنز غم انگیز این است که وجود افغانستان امن و مرفه در قلب آسیای جنوبی، یکی از فقیر ترین مناطق جهان، برای کل منطقه مفید خواهد بود.

با تامین امنیت و آمدن رفاه در افغانستان، تنها مردم این کشور نه بلکه همسایگانش چون پاکستان، ایران و کشورهای آسیای میانه به شکوفایی خواهند رسید.

اما در عوض منطق حاکم این بوده است که بهترین راه کنترل افغانستان از طریق لوله تفنگ و تهدید بم می باشد. در آینده نزدیک هیچ چیزی، بخصوص خروج نیروهای بین المللی، این وضع را تغییر نخواهد داد.

پیتر ایشتیدت مسوول دفتر آی دبلیو پی آر در افغانستان می باشد.

دیدگاه هایی که درین مقاله بیان شده الزاماً دیدگاه های آی دبلیو پی آر نمی باشد.