افغان ها شکایت دارند که فراموش شده اند

برخی از باشنده گان ولایت خوست که سه سال پیش در مبارزات انتخاباتی اشرف غنی رای بیشماری به حساب او ریخته بودند ، شاکی اند که رییس جمهور غنی به وعده‌هایی که در زمان انتخابات سپرده بود عمل نکرده است.  

باشنده ‌گان این ولایت  میگویند وعده هایی که به آنان در پیوند به تخصیص بودجه اختصاصی انکشافی برای فراهم‌ کردن زمینه تعلیم و تربیه پیشرفته و کارهای زیربنایی گسترده داده شده بود تا کنون جامه عمل نپوشیده است.

اما مقامات دولتی محلی این ادعا ها را رد کرده و تاکید می کنند که در حال حاضر چندین پروژه انکشافیِ چندملیون دالری  در این ولایت در جریان است.

ولایت پشتون نشین خوست در  انتخابات سال 2014 به غنی رای دادند. در اکتوبر 2014، یعنی یک ماه بعد ازبرنده شدن  غنی یک کنفرانس ویدیویی را با مقامات این ولایت برگزار کرد که در آن از او خواسته شد که مسایل و مشکلات مربوط به بودجه ولایتی، ارتقاء دانشگاه محل به سطح مرکز و منطقه‌، ایجاد یک فرودگاه بین‌المللی و بهبود برق‌رسانی را مورد توجه قرار دهد.  

رییس جمهور وعده سپرد که مشکلات باشنده گان خوست را حل می کند.

اما حاجی غازی خان، یکتن از بزرگان قوم می گوید که او با آنکه برای غنی رای داده، حالا از کارکردهای او راضی نست.

او می گوید: «ما حتا به ابتدایی ترین نیازمندی های زنده گی دسترسی نداریم.» وی همچنان می‌افزاید که خدمات اساسی بهبود نیافته است. مکاتب به کمبود بودجه مواجه اند و حتا اکثرشان تعمیر  ندارند؛ چه رسد به استادان مسلکی و کتاب های درسی. کلینیک های صحی نیز در مناطق دوردست کم است. وی در ادامه گفت که به دلیل وضعیت بد امنیتی انتقال بیماران به شفاخانه های مرکزی خطرناک است.

نورشاه نورانی، معاون شورای ولایتی خوست می‌گوید که ناتوانی دولت در رفع چنین مشکلات ابتدایی، مردم عام را از حکومت دلسرد ساخته است. بسیاری از پروژه های متوقعه نمی‌توانند در چنین شرایطی فعالیت کنند.

یکی از چالش های بزرگ مردم این محل مرز غلام خان با پاکستان است.تاجران و مقامات محلی مدت زیادی است که شکایت دارند که حکومت حتا 32 کیلومتر سرک را  از شهر خوست تا نقطه بازرسی این مرز کلیدی ترمیم نکرده است. آنان اذعان می کنند که مقامات باید در کنار ترمیم سرک و بهبود مسایل گمرکی و زیرساخت ها، باید موضوع عبور و مرور از مرز را با امضای یک تفاهم نامه  دوجانبه با پاکستان رسمی بسازند.

نورانی در ادامه گفت: «رییس جمهور غنی وعده سپرد که سرک «غلام خان» را به حیث یک جاده ترانزیتی رسمی ترمیم می کند... در خوست بندهای آب اعمار می‌کند، فساد را از حکومت محلی ریشه‌کن می کند، در مقام ها افراد واجد شرایط را می‌گمارد، برق وارداتی تهیه می کند و مردم خوست را در حکومت مرکزی سهم می دهد، اما تا کنون یکی از این وعده ها عملی نشده است.»  

گل پادشاه  محصل پوهنتون  خوست می‌گوید که وعده‌ی رییس جمهور مخصوصا در پیوند به انکشاف پوهنتون خوست خنده‌آور است. او می‌گوید: «به رییس جمهور می‌گویم که، درست است که نتوانستی پوهنتون را به سطح منطقه‌ای ارتقاء بدهی، ولی حد اقل در سطح محل انکشافش بده. ما حتا برق نداریم.»

بصوارالدین افغان یکی دیگر از باشنده‌گان خوست ادعا می کند که غنی در سال 2014 به وزارت انرژی و آب دستور داده بود که در ظرف هژده ماه برق را در سراسر خوست تامین کند. اما تا اکنون که سه سال از آن می‌گذرد هیچ پیشرفتی در زمینه صورت نگرفته است. او می‌گوید: «تقاضای ما از رییس جمهور این است که به وعده هایش عمل کند  و امیدهای مردم  را از بین نبرد.»

اجمل خان زلمی باشنده ای محل می‌افزاید که امنیت نیز خراب است.او می گوید: «طالبان، سارقین و دیگر گروه های مسلح در سه‌کیلومتری خوست قرار دارند و ما بارها از مسوولین امنیتی تقاضا کرده ایم که محلات بازرسی  را افزایش دهد، اما آنان فقط وعده می‌دهند و هیچ گام عملی‌‌ در این عرصه بر نمی‌دارند. »

دیگران کابل را متهم به دوگانه‌ گی در معیارهای ساختمانی می کنند.

سید فیض‌الله غمخور، فعال جامعه مدنی می گوید: «حکومت انکشاف متوازن را مدنظر نمی گیرد. در برخی از نقاط افغانستان پروژه های صدملیون دالری راه اندازی شده، اما در خوست هیچ پروژه‌ی بزرگی تا کنون آغاز نشده است. این نابرابری باعث ناراحتی مردم خوست شده و یک مانع عمده فراراه حکومت داری خوب است.»

اما مقامات دولتی می گویند که در حال حاضر یک پروژه بزرگِ بازسازی زیربناها و بهبود زنده گی مردم عام در این ولایت در حال اجرا است.

مبارزځدران، سخنگوی والی خوست، به آی‌دبلیوپی‌آر گفت که در یک سال گذشته بیشتر از صد پروژه ساختمانی به ارزش 36 ملیون دالر در بخش های ساخت سرک‌ها، رشد زراعت، آموزش و پرورش و تهیه آب صحی آغاز شده است.

او می‌گوید که دیگر تعهدات دراز مدت دولت شامل یک پروژه برق رسانی به ارزش 120 میلیون دالر بود که سه ماه پیش برای انتقال انرژی از پکتیا به ولایت خوست آغاز شد. وی ادامه داد که یک«استیشن» برق نیز در خوست زیر کار است که احتمالا تا یک سال دیگر به بهره برداری سپرده خواهد شد.

وی گفت که آموزش و پرورش نیز با لابی‌ گری مشترک حکومت ولایتی و کابل در حال بهبود است.

او افزود: «در نتیجه تلاش های ما و توجه رییس جمهور، امارات  متحده عربی یک پروژه سی‌ملیون دالری را در پوهنتون خوست آغاز کرده که تا کنون هشت‌صدهزار آن به مصرف رسیده است. این پروژه بسیاری از مشکلات این پوهنتون را حل خواهد کرد.»

در مورد مسیر ترانزیتی غلام خان، او گفت که مقامات افغانی آماده اند تا آن را به عنوان بندر رسمی معرفی کنند و فعلاَ فقط منتظر موافقت از سوی پاکستان اند- که به قول همتایانشان- احتمالا به دلیل مبارزه با تروریسم در وزیرستان شمالی به تعویق افتاده است.

پروژه های کوچک دیگر نیز برای بهبود وضعیت زنده‌گی ساکنان این ولایت در نظر گرفته شده است.

سید سفی الله کریم زی، رییس یک پروژه‌ی یک ملیون دالری برنامه کارد-اف که یک برنامه غیرانتفاعی ایالات متحده بوده و با ریاست زراعت، آبیاری و مالداری خوست کار می کند، می‌گوید: « از سال گذشته تا کنون 150 سبزخانه را در خوست ساخته‌ایم و به این روند ادامه می‌دهیم.»  

او می‌گوید: «با ساخت این سبزخانه ها حالا دهاقین خوست می توانند سالانه 930 تن سبزیجات را به بازار عرضه کنند که تغییر بزرگی در زنده گی شان خواهد آورد.»

این همکاری مورد حمایت و استقبال مردم عام مثل رحیم خان قرار گرفته است. او می گوید: «حکومت های گذشته توجهی به دهاقین نداشتند، اما حالا از برکت حکومت وحدت ملی صاحب یک سبزخانه شده ام. اکنون شش مرتبه بیشتر از گذشته حاصل‌برداری می کنم. در زنده‌ گی ام بسیار خوشحالم. اکنون روزانه 60 دالر درامد دارم.»

خانم سنتاره، یکی از بیوه‌ های است که کارد-اف به منظور حمایت از خانواده‌اش برای او یک فارم کوچک مرغ داری ساخته است. او می‌گوید: «پس از آنکه شوهرم را از دست دادم، نهاد خیریه برایم یک گله مرغ داد و در قسمت تغذیه، واکسین و دیگر مسایل مربوط به مرغ ها نیز کمکم می کند. روزانه سی عدد تخم جمع‌آوری می کنم  از زنده گی ام راضی هستم  و از حکومت که به خانواده های فقیر توجه می کند تشکرمی کنم .»

کارشناسان به اهمیت توسعه و بازسازی به عنوان یک اقدام ضد هراس افگنی تاکید می کنند.

سپین روان نورزی تحلیل‌گر سیاسی، می گوید که کابل باید به وعده هایش وفا کند تا مخالفین مسلح تقویت نشوند و از نارضایتی مردم به حیث ابزار ضد دولت استفاده نکنند.او در آدامه گفت: «از دید من، اگر رهبران حکومت به وعده هایی که به مردم داده بودند وفا می کردند، مردم به دولت تکیه کرده و از آن حمایت می کردند و در نهایت صفوف مخالفین دولت به کمبود نیروی جنگی مواجه میشد.»