بچه بازی در یکی از ولایات افغانستان
فعالان در مورد افزایش فحشاء میان مردان و بچه‌بازی هشدار می‌دهند.
بچه بازی در یکی از ولایات افغانستان
فعالان در مورد افزایش فحشاء میان مردان و بچه‌بازی هشدار می‌دهند.
روضه حضرت علی رض با کاشی‌های آبی رنگ در مرکز مزار شریف برای تعداد زیادی از باشنده‌گان این شهر، محل تفریحی و همچنان عبادت‌گاه می‌باشد.
اما احمد جاوید (نام مستعار است) که روی چوکی‌یی در نزدیک تشناب‌های عامه می‌نشیند برای کاروبار به آنجا می رود.
این پسر پانزده ساله منتظر مشتریان کلان سنی می باشد که برای جستجوی سکس به اینجا می‌آیند.
او می گوید: «من به دلیل فقر شدید و نداشتن شغل دیگر مجبورم که برای کاروبار و چانه زدن بالای مقدار پول اینجا بیایم تا اندک پولی به دست بیاورم.»
جاوید میگوید که تعداد زیادی از دوستان هم مسلک اش نیز به روضه می آیند تا مشتری پیدا کنند. او در ادامه گفت که این محل مبدل به یک بازار شناخته شده برای ارایه این گونه خدمات شده است. او می افزاید: «خوشحالم که پولیس در کارمان مداخله نمی کند، تا اینکه مشکلی با مشتریان مان پیدا نکنیم.»
آگاهان حقوق بشر می‌گویند که در ولایت شمالی بلخ کاروبار سکس با پسران رونق یافته است. همچنان بچه‌بازی به‌دلیل قدامت آن از سوی برخی ها توجیه شده و به دیده قدر نگریسته می شود و به همین دلیل گاهگاهی مورد عفو مدافعان حقوق بشر و عالمان دین نیز قرار می‌گیرد.
پسرها از سوی مردان زورمند برای رقص در محافل خاص نگهداری می شوند و اکثراَ مورد سوءاستفاده جنسی نیز قرار می گیرند. این پسرها که بنام «بچه‌بی‌ریش» نیز یاد می شوند زیر سن هژده هستند . امابه سن چهارده ارجحیت بیشترداده می شود.
مردان زورمند محلی بچه‌ها را اغلب برای سکس یا عمل جنسی نگهداری می کنند و حتا روی این که چه کسی بچه زیبارو و رقاصه خوب دارد با هم رقابت می کنند.
قاضی سید احمد سمیع، رییس ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشر در شمال افغانستان می گوید که سازمان آنان مدت زیادی تلاش کرده تا حکومت را وادار به اقدام علیه این سوءاستفاده کند.
او می گوید: «انجام مقاربت جنسی با پسران یک عمل غیرانسانی است و از دولت می خواهیم تا علیه این گونه اعمال شرم آور اقدام جدی نماید.»
او خاطرنشان کرد که کمیسیون حقوق بشر افغانستان در سال 2014 پژوهش بزرگی را در این مورد انجام داد و با نزدیک به دوهزارنفر در چهارده ولایت افغانستان گفت‌و‌گو کرد. تحقیقات نشان داد که فقر عامل کلیدی ترویج این عمل است، همچنان عدم تطبیق قانون و معافیت زورمندان از مجازات عاملین دیگر این پدیده اند.
این تجربه‌ی یونس که در اصل از شهر میمنه ولایت فاریاب است می باشد.همچنان مطالعه مذکور نشان داد که این پسرها پس از سوءاستفاده به کاروبار جنسی رو می آورند.
او میگوید: «وقتی چهارده ساله بودم عادت داشتم کاغذ پران بازی کنم. یک روز هنگامیکه در باغ کوچکی در قریه ما مشغول کاغذپران‌بازی بودم، دو جوان آمدند ومرا محکمم گرفتند و بعدش بالایم تجاوز کردند. این برایم تجربه تلخی بود.»
او در ادامه گفت: «پس از تجاوز، خیلی غمگین بودم. به حدی افسرده شده بودم که فکر می کردم زنده گی ام تمام شده. بسیار وحشت‌زده شده بودم و از گفتن این ماجرا به دیگران می ترسیدم. چندروز بعد از این حادثه، یکی از همان جوانانی که بالایم تجاوز کرده بودند با دو مرد دیگر آمد و دوباره مجبورم کردند با آنان عمل جنسی انجام دهم. این بار مقدار زیاد پول برایم دادند تا خاموش بمانم. پس از آن، آنان ماجرای تجاوز را به دوستان شان قصه کردند و در نهایت وارد کاروبار جنسی (سکس) شدم.»
یونس در حال حاضر دور از خانه اش در غرب مزار در یک مسجد کار می کند. او پنج وقت اذان می گوید و محوطه مسجد را جاروب می کند. او می گوید مقتدیان مسجد در مورد گذشته‌اش چیزی نمی‌دانند، اما خودش بخاطر خودفروشی هایش در گذشته متاسف است.
تشخیص جرم
آنچه مسله‌ی سوءاستفاده جنسی را پیچیده‌تر می سازد این است که همجنسگرایی در جامعه افغانستان کلاَ شرم پنداشته می شود. همچنان از نگاه شریعت و قانون اساسی افغانستان یک عمل غیر قانونی است. همجنسگرایی به نوعی از انحراف اخلاقی دسته بندی می شود و شامل سوءاستفاده و آزار و اذیت جنسی کودکان می باشد ..
مولوی غلام جیلانی حنیف، عضو شورای ولایتی بلخ و یکی از عالمان مطرح دین در مزار شریف می باشد.
او می گوید: «در اسلام، جزای هرگونه سوءاستفاده و تجاوز جنسی روشن است. اما این مجازات‌کردن‌ها تنها در رژیم طالبان دیده می شد. من در زمان حکومت طالبان شاهد مجازات چندین همجنس‌گرا بودم که در پارک های شهرهای مهم کشور در محضر عام با ضرب شلاق یا چپه کردن دیوار بالای آنها به قتل رسیدند.»
گرچه جزای بچه بازی در قانون افغانستان به گونه آشکار تعیین نشده است، اما ماده 427 قانون جزا تجاوز جنسی و لواط را منع می کند و بیان می کند که مرتکبین این عمل محکوم به حبس طولانی مدت اند. قانون جدید افغانستان تحت نظر پارلمان کشور بر آن است تا در مورد این جرم و مجازات آن وضاحتِ بیشتربدهد.
صالح محمد خلیق، رییس اطلاعات و فرهنگ ولایت بلخ، می گوید: «سوءاستفاده جنسی از مردان و زنان جرم بوده و یک عمل زشت، غیراخلاقی و گناه بزرگ می باشد. افرادیکه مرتکب این گونه جرایم می شوند باید مجازات شوند.»
خلیق در ادامه گفت: «با توجه به حقیقت مجازات نشدن افراد زورمند متخلف و ناتوانی ارگان‌های قضایی در تطبیق قانون در افغانستان؛ بچه بازی و مقاربت جنسی با پسران افزایش یافته است.»
او در خاتمه گفت: «افرادیکه با پسران جوان عمل جنسی انجام می دهند ممکن به حبس طولانی مدت محکوم شوند، اما از دید من این کافی نیست. برای آنانیکه پسرهای جوان را مجبور به این کار می کنند باید مجازات شدیدتری در نظر گرفته شود.»
دیگران می گویند که بی قانونی های دوامدار طی چند دهه جنگ در افغانستان باعث شد تا سوءاستفاده های جنسی افزایش یابد.
عظیم عظیمی، فعال جامعه مدنی، می گوید: «بدبختانه در جریان جنگ های افغانستان، عدم حاکمیت قانون باعث شد که مجرمینی که مرتکب عمل جنسی با پسران جوان شده بودند مجازات نشوند. همچنان این مسله منجر به معمول شدن و افزایش این سنت زشت شد.»
سید کمال سادات، فرمانده پولیس بلخ، می گوید که اکنون آنان برعلیه مرتکبین این جرایم با جدیت مبارزه می کنند و در سال 2016 شصت نفر را به جرم بچه بازی بازداشت و به جزای اعمال شان رسانیده اند.
او افزود: «ما به تلاش های جدی مان برای بازداشت افرادیکه چنین اعمال شرم آور و زشت را در ولایت بلخ انجام می دهند ادامه می دهیم.»
فوزیه حمیدی، وکیل مدافع در بخش جرایم خشونت‌آمیز در لوی سارنوالی بلخ به آی دبلیو پی آر گفت که آنان تقریبا نیمی از قضایا را بررسی کرده اند، اما مقدار زیاد کار هنوز باقی است.
او می گوید: «برخی از متهمین به قوماندانان محلی ارتباط دارند.»
سادات ضمن پذیرفتن این موضوع می افزاید که مسوولین بلندپایه محلی نیز سابقه حمایت و دفاع از این گونه جنایتکاران را دارند. او می افزاید که آنان مانع ماموران پولیس از بازداشت مجرمین می شوند و حتا آنان را در خانه های خود پناه می دهند.
افضل حدید، رییس شورای ولایتی بلخ این ادعا را رد می کند و می گوید که پولیس با این گونه حرف ها تلاش می کند که ضعف شان در تطبیق قوانین و اجرای اوامر را بپوشانند. او می افزاید که مسوولین تطبیق قانون نیز فاسد اند.
او افزود: «ارگان های دولتی و ادارات همیشه تلاش می کنند که بهانه بیاورند و غفلت و مسوولیت‌گریزی شان را پنهان کنند. آنان ما را متهم می کنند اما خودشان پول می گیرند و عاملین بچه بازی را آزاد می کنند.»
حتا هنگامیکه مرتکبین جرم به عدالت کشانیده می شوند قربانیان شان به آینده رقت‌باری رو به رو می شوند. مواردی وجود دارد که در آن خود پسرهایی که مورد سوءاستفاده قرار گرفته مجازات شده اند.
آگاهان می گویند که تاثیرات روانی این گونه سوءاستفاده‌ها نیز دیرپا و طولانی مدت است.
محمد عالم رهین، معالج امراض روانی و رییس دانشگاه طبی بلخ می گوید که پیامدهای این گونه سوءاستفاده‌ها اکثرا شدید می باشد.
او می گوید: «تقریبا تمام پسرانی که مشغول کاروبار جنسی (سکس) اند مبتلا به اختلالات روانی مثل افسرده گی، اضطراب، کابوس‌بینی، هذیان گویی و مشکلات مشابه می‌شوند. او می گوید: «این پسران در تمام زنده گی رنج می کشند.»
