تاخیرطولانی، شرایط را برای افغانهای که درانتظارمحکمه شدن اند، دشوار کرده است

مقامات در ولایت های لغمان و پکتیکا خواستند تا اطمینان حاصل کنند که بیشتر معیارهای اساسی در نظام زندان به کار گرفته شود.

تاخیرطولانی، شرایط را برای افغانهای که درانتظارمحکمه شدن اند، دشوار کرده است

مقامات در ولایت های لغمان و پکتیکا خواستند تا اطمینان حاصل کنند که بیشتر معیارهای اساسی در نظام زندان به کار گرفته شود.

Thursday, 8 January, 2015

گزارش توسط کارمندان آی دبلیو پی آر- افغانستان

به گفته باشنده های محلی ، زندانیان در لغمان ولایت شرقی افغانستان با تاخیرطولانی درپرونده های شان مواجه اند و ازبد رفتاری ها روزمره  رنج می برند. 

درجریان مناظره که  ماه گذشته توسط آی دبلیو پی آر تدویریافته بود افسران پولیس و مسوولین زندان مورد انتقادات  شدید قرار گرفتند.

عمران الله خنجر، استاد پوهنتون وفعال جامعه مدنی به اوضاع تکان دهنده زندان های افغانستان که اخیراً درمعرض دید رسانه ها قرار گرفته است اشاره کرد. برعلاوه،  افراد  تحت توقیف  با تاخیردر طی مراحل قانونی مواجه اند.

اوگفت:" رسیدگی غیرمنصفانه نهاد های قضایی به قضایای زندانیان وتماس با آنها بعد ازیک مدت طولانی یک خلا میان مردم و حکومت ایجاد کرده است."

فیض الله پتان، رییس اطلاعات و فرهنگ ولایت لغمان گفت که نهاد های امنیتی دراطلاع دادن به اقارب مظنون بعد ازبازداشت ناکام مانده است. این به این معنی است که اقارب وی نمی دانند که اعضای خانواده شان درکجا نگهداری می شوند.

اوگفت:" من ازنهاد های امنیتی می خواهم که به اقارب فرد بازداشت شده اطلاع دهند تا انها نگران نشوند. این یک موضوع انسانی است."

محمد داوود امین، قوماندان امنیه لغمان درپاسخ گفت که مظنونین برای 72 ساعت نگهداری می شوند تا تحقیق کنند گان تمام مدارک را جمع آوری کنند. او گفت که مظنونین درجریان بازجویی تحت هیچگونه فشاروشکنجه به خاطراعتراف کردن قرار نمی گیرند بلکه همواره با آنان سلوک انسانی می شود.

از آنجاییکه بحث پیرامون شرایط درزندان لغمان که بیشتراز 60 سال قبل ساخته شده است.  امین پذیرفت که مشکلات ازقبیل کمبود مکان موجود است. اوگفت که کار بالای یک زندان جدید سال اینده آغاز می شود و او اضافه کرد که فرصت های ازقبیل خیاطی و صنایع دستی برای زندانیان فراهم گردیده است.

ولی محمد جاوید مسرور، یکتن ازاشتراک کنندگان درمناظره با رد ادعای امین که گویا با زندانیان رفتار نیک صورت می گیرد گفت که یکتن از دوستان وی که تاحال هم درزندان است برایش درمورد انواع لت وکوب و شکنجه گفته است.

اوگفت:" من ازشما می خواهم تا واقعیت ها را دراین مورد برای اهالی لغمان بگویید."

امین درپاسخ گفت که هرزندان یک دفترحقوق بشر دارد که با بد رفتاری ها مبارزه می کند.

اوگفت:" من به باور کامل می گویم که هیچگونه عمل خلاف بشری درداخل زندان اتفاق نه افتیده است. من ازقشرجوان همچون شما می خواهم تا چنین اعمال را که می شنوید برای ما معلومات بدهید."

درمناظره که درشرنه مرکز ولایت پکتیکا درجنوب شرقی افغانستان برگزار شده بود نگرانی های مشابه درمورد سلوک با زندانیان استماع گردید.

صفی الله حقمل، کسیکه به نماینده گی از فامیل یک زندانی صحبت می کرد گفت زندانیان بطورمعمول ازحقوق اساسی شان محروم هستند.

اوگفت:" یک زندانی هم بشر است و باید با وی مطابق قوانین ملی و اسلامی رفتارشود."

محمد یاسین ، خبرنگار گفت که از صحبت کردن زندانیان در مورد بد رفتاری های معمول جلوگیری می شود وهمین است که رسانه های محلی نمی توانند تا از زندان ها دیدن کنند. برعلاوه ازدحام بیش ازحد باعث شده است تا زندانیان به زندان های انتقال شوند تا ازفامیل های شان دور شوند.

اواضافه کرد:" بعضی اززندانیان بخاطرزیاد بودن تعداد شان به زندان گردیز مرکز ولایت پکتیا و جاهای دیگر منتقل شدند که این یکی از بزرگترین مشکل برای فامیل های شان بود به خاطریکه نمی توانند تا به آسانی از آنان دیدن کنند."

نعمت الله بابری، معاون شورای ولایتی پکتیکا ازغفلت کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان در جنوب شرق کشور انتقاد کرد. او شکایت کرد که کمیسیون مستقل حقوق بشرافغانستان یک نماینده دایمی دراین ساحه نداشته است وبه ندرت از پکتیکا دیدن کرده اند.

اوگفت:" این کمیسیون هیچ کاری برای حراست ازحقوق زندانیان نکرده است."

عزیز، نماینده ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشرافغانستان با رد اتهامات وارده گفت که این دفتر هر دو ماه با زندانیان درزندان پکتیکا ملاقات می کنند.

اوگفت:" ما تنها مشکلات زندانیان را در عرصه حقوق بشری حل می کنیم." نباید زندانیان و باشنده های محلی ازکمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان تقاضای اعمارزندان جدید را کنند چون چیزی است که فراتر از صلاحیت آن است.اوگفت:" این مشکلات مربوط موسسات دیگر می شوند تا به آن رسیدگی کنند."

سید عباس ایوبی، ازشورای ولایتی خواست تا به خاطر کمک زندانیان تلاش های زیاد کنند.

بابری درپاسخ گفت که اعضای شورای ولایتی چندین بار از زندان دیدن کرده اند و نگرانی های زندانیان را با نهادهای زیربط آن شریک کرده است.

نصرمن الله سخی زاده، وکیل مدافع تایید کرد که افراد دربازادشت های ابتدایی با مشکلات زیادی در پکتیکا مواجه هستند که  همین حالت درسراسر افغانستان جریان دارد.

اواضافه کرد:" من شاهد قضایای بوده ام که درجریان هشت ماه و بعضاً یکسال مشخص نشده است که مظنونین تا حال هم در زندان ها هستند."

اسدالله وزیری، قاضی در دادگاه استیناف اتهامات وارده را رد کرد که گویا زندانیان به تاخیردر رسیدگی به پرونده های شان مواجه اند.

وزیری گفت که پرونده ها درزمان معین به محکمه تسلیم داده می شود و محکمه هم طبق تقسیم اوقات کار های شان را انجام میدهد.

میر زر تنی، رییس زندان پکتیکا محروم بودن زندانیان ازحقوق بشری شان را رد کرد.

به هرحال او خاطرنشان کرد که تراکم بعضاً باعث بروز مشکلات  می گردد و خطاب به اشتراک کنندگان گفت که یک ساحه برای ساختمان جدید زندان درپکتیکا درنظرگرفته شده است، نقشه آن ساخته شده است و یک قرار داد بایک شرکت ساختمانی امضا گردیده است که کار آن عنقریب آغاز می شود.

 

 

 

 

Frontline Updates
Support local journalists