افغانها نسبت به مسؤلین سرپرست بی صبر شده اند

به گفته سخنرانان در مناظره های اخیر آی دبلیو پی آر،  حکومت مرکزی در راستای گماشتن مسوولین دایمی در نقش های کلیدی که باعث سوء مدیریت  و فساد در سراسر کشور شده است، ناکام بوده است.

از زمانی که محمد اشرف غنی در سپتمبر 2014  حکومت اش را تشکیل داده است، بیشترین  پست های کلیدی از سوی سر پرست ها اداره می شوند.

این تأخیر تا اندازۀ به تقسیم قدرت میان اشرف غنی و رقیب اش عبدالله عبدالله ربط دارد ، عبدالله عبدالله کسیکه در سمت جدید" رییس اجراییه" که مشابه به سمت صدر اعظم است، گماشته شده است.

هردو، غنی و عبدالله صلاحیت دارند تا مسؤلین عالی رتبه را انتخاب کنند و موکلان مختلف شان را مد نظر می گیرند.

اشتراک کنندگان در مناظره های که ماه گذشته در ولایت های کنر، غزنی، فراه و نورستان برگزار شده بوده، هشدار دادند که اوضاع نا پایدار است.

زین العرب امیری، فعال جامعۀ مدنی در ولایت غزنی گفت که بن بست کنونی این را می رساند که کارمندان حکومتی انگیزه برای  انجام وظایف را از دست داده اند.

اوگفت:" مسؤلین که درادارات کار می کنند به این باور هستند که آنها در آینده های نزدیک ممکن از وظایف شان برکنار شوند، بنابراین نه آنها ونه مسؤلین سرپرست هیچ نوع علاقۀ به وظیفه نشان نمی دهند."

عبدالجامی جامی، معاون شورای ولایتی غزنی به گفته های دیگران توافق کرده گفت که حکومت محلی به ندرت فعالیت کرده است و حدود 800 ملیون افغانی قرضدار شرکت خصوصی شده است.

اوگفت:" ما، در موجودیت مسؤلین سرپرست با مشکلات زیادی روبرو هستیم، هزار ها هکتار زمین  به گونۀ غیرقانونی در شش ماه گذشته غصب شده است، اما این مسؤلین موقت هیچگونه حس مسؤلیت پذیری در این مورد نمی کنند."

باشندگان در ولایت کنر گفتند که ناکامی در گزینش کارمندان دایمی در موقف های کلیدی منجر به اشکال مشابه هرج و مرج شده است.

ننگیالی ساجدی، نمایندۀ والی کنر گفت که حکومت محلی در سکون به سر می برد. . او اذعان کرد اگر یک والی فاقد صلاحیت های همچون گزینش، تغییر و تبدیل و برکناری کارمندان باشد، پس او هیچ نوع تاثیری برای تغییر وارد کرده نمی تواند.

اوگفت:" اکثر از مسؤلین در ولایت کنر قانون شکنی می کنند، اما دفتر والی بنابر نداشتن قدرت و صلاحیت نمی تواند تا اقدامات جدی در مقابل آنها انجام دهد."

جمال الدین سیار، معاون شورای ولایتی کنر با توافق به گفته های قبلی گفت:" والیان سرپرست به این فکر هستند که آنها امروز اینجا و فردا جای دیگری خواهند بود،  بناً آنها هیچ کاری را انجام نمی دهند."

اشتراک کنندگان مناظره در ولایت فراه نیز حکومت مرکزی را مورد انتقاد قرار دادند. مرضیه کریمی، یکی از کارمندان ملکی، حکومت محلی را فلج عنوان کرد.

بانو کریمی گفت:" تمام کارهای حکومت توسط مسؤلین سرپرست پیش برده می شود، بنابر همین ملحوظ است که  مردم در ولایت فراه بیکار و فاقد امنیت هستند."

فرید هیبت، کارشناس حقوقی شرح داد:" دراینجا فرق بسیار زیاد میان کارکردهای مسؤلین سرپرست و مسؤلین رسمی وجود دارد به خاطری که  یک مسؤل سرپرست نه صلاحیت دارد ونه احساس مسؤلیت درمقابل مردم و جامعه می کند."

پروین طوفان، فعال جامعۀ مدنی در ولایت فراه گفت که اهالی محلی احساس می کنند که به آنها خیانت شده است.

اوگفت:" ما با شور و شوق تمام رأی دادیم، از دور اول انتخابات ریاست جمهوری یکسال گذشت، اما حکومت فعلی در حل مشکلات ما ناکام بوده است و در واقع آنرا افزایش داده است. "

گل احمد فقیری، نمایندۀ شورای ولایتی اگرچه از حکومت محلی دفاع کرد، اما گفت که بعد از انتقال سیاسی  آنها کاری را انجام می دهند که توانایی اش را دارند.

اوگفت:" من می پذیرم که بعد از ایجاد حکومت جدید بی کاری افزایش یافته است و امنیت خرابتر شده است، اما به چیز های که در شش ماه گذشته دست یافته ایم نباید چشم پوشی کنیم."

نجیب الله نجیب، کسی که به نمایندگی از والی کنر صحبت می کرد گفت:" ما می پذیریم که مسؤلین سرپرست بی علاقه گی به کار های شان نشان می دهند، اما ما کوشش داریم که به این حالت خاتمه دهیم. "

مسؤلین در ولایت نورستان هشدار دادند که اگر اوضاع خوب نشود امکان آشوب می رود . سعدالله نورستانی، رییس شورای ولایتی نورستان گفت که عنقریب مردم اعتراض خواهند کرد.

او گفت ولسوال و مسؤلین پایین رتبه هیچ ترسی از برطرفی شان ندارند در صورتیکه در کار های خویش ناکام بمانند، این سخن این  مفهوم را می رساند که کارهای اندکی انجام پذیرفته و فساد افزایش یافته است.

اوگفت:" ما خواستار یک والی رسمی در ولایت کنر هستیم  ولو که  همین والی فعلی باشد یا شخص جدید باشد، ما با این روند مسؤلین سرپرست موافق نیستیم."

سیدآغا عرفان، یکتن از اشتراک کنندگان پرسید که چگونه والیان سرپرست می توانند که اوضاع امنیتی که به سرعت در حال خراب شدن است را تغییر دهند؟

نورستانی گفت که او شک دارد که بسیاری مسولین در واقع خوشحال بوده اند که وضعیت رو به وخامت بگراید تا آنها به طور دایمی بمانند و وظیفه مبارزه با بحران را عهده دار شوند.